Pirenejczyk będzie najszczęśliwszy w domu z ogrodem. Nie wiąże się to ze wzmożoną potrzebą ruchu, ale z koniecznością posiadania rozległego terenu do patrolowania. Pies tej rasy może oddawać się tej czynności cały dzień. Nie należy go jednak izolować. Pirenejski pies górski, choć niezbyt wylewny to jednak czuje silną więź z człowiekiem i potrzebę obcowania z nim. Pomimo swojej inteligencji jest mało podatny na szkolenie. Należy pamiętać, że jest to pies niezależny i silny fizycznie, dlatego najlepiej, aby jego właścicielem była osoba konsekwentna i doświadczona. Pies będzie wykonywał polecenia tylko wtedy, gdy ufa swojemu właścicielowi, dlatego konsekwentne budowanie więzi to podstawa. Utrzymanie szaty Pirenejczyka wymaga starannej pielęgnacji zwłaszcza jeśli pies ma być wystawiany.