Kangal — turecki pies obronny ceniący spokój i dobre relacje z rodziną

Pies osiąga wielkość od 74 do 85 cm, a maksymalna waga może wynosić 70 kg. Wielkość suk wynosi od 71 do 79 cm, natomiast dolny i górny próg wagi w przypadku suk jest o 10 kg mniejszy niż w przypadku psów. Jego sierść jest krótka i bardzo gęsta.

Kangal to nie tylko doskonały stróż. Poza czujnością wyróżnia go zrównoważony i spokojny charakter i pewność siebie. To pies niezależny, który z dużym dystansem podchodzi do obcych osób. Umaszczenie jest płowe lub piaskowe.

Kangal to pies o dużym poczuciu niezależności i silnym instynkcie, dlatego nie jest polecany początkującym właścicielom. Lubi przebywać z właścicielem, jednak nie jest to pies jednego pana, ponieważ wszystkich członków rodzin traktuje równo. Powszechnie wiadomo, że Kangal jest doskonałym psem stróżującym, jednak należy unikać szkolenia obronnego, które może podwyższyć stopień agresji u psa. Ułożenie Kangala wymaga umiejętności i starannego doboru ćwiczeń. Przedstawiciela tej rasy należy nieustannie motywować i okazywać mu cierpliwość. Psy tej rasy nie nadają się do życia w bloku, która jest dla nich zdecydowanie za małą przestrzenia. Nie powinny być również trzymane w budzie, ponieważ to zaburzy ich zdolność do socjalizacji.  Pielęgnacja Kangala nie jest skomplikowana. Przede wszystkim należy pamiętać o regularnym szczotkowaniu. Charakterystyczne jest obfite linienie dwa razy w roku.  

Kangale to wciąż mało znana rasa psów. Niezmiennie od lat cieszą się największą popularnością w swoim kraju. Są również rozpoznawalne w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Mało, kto wie, że ich instynkt obronny ujawnia się już w ósmym miesiącu życia. Wówczas samodzielnie wyznaczają sobie teren do stróżowania, który nierzadko jest znacznie większy aniżeli teren posesji.