Wyszukaj zwierzaka

dog-mammal-vertebrate-dog-breed-terrier-small-dog-1101466.jpg

Yorkshire Terrier charakterny pies miniaturowych rozmiarów

Rasa powstała w połowie XIX wieku w brytyjskim hrabstwie Yorkshire, któremu zawdzięcza swoją nazwę. Pierwotnie była przeznaczona do chwytania gryzoni w domach robotników, których nie stać było na utrzymanie dużych psów. Była to nielegalna praktyka, jak na owe czasy, a miniaturowy rozmiar psa pozwalał go szybko ukryć w kieszeni płaszcza. Ponadto ułatwiał on yorkom wchodzenie do nory za zwierzyną na którą polowały.

Kontynuuj czytanie

dog-mammal-hound-sports-vertebrate-whippet-664272.jpg

Whippet  — urodzony biegacz

Po raz pierwszy rasa pojawiła się na terenach północnej Anglii i południowej Szkocji. Pierwotnie charta angielskiego, bo tak inaczej określa się tę rasę, nazywano „koniem wyścigowym biedoty”. Nic dziwnego, ponieważ Whippet potrafi osiągnąć prędkość aż 65 km/h! Niegdyś jego posiadaczami byli rzemieślnicy i robotnicy pochodzący z niższych klas społecznych.

Wysokość samców w kłębie wynosi od 47 do 51 cm, natomiast suk od 44 do 47 cm. Waga psów nie przekracza 18 kg, natomiast suk 15 kg. Czaszka jest długa i sucha, a stop słabo zaznaczony. Szczęki są silne i mocne. Oczy mają owalny kształt i ciemny kolor. Spojrzenie jest czujne i żywe. Szyja jest długa, ale solidnie umięśniona. Cechą charakterystyczną jest lekko zagięty ku górze ogon. Sierść jest krótka i przylegająca. Maść może przybierać różne kolory i występować w różnych kombinacjach. 

Whippet ma łagodne usposobienie, jest wrażliwy i cichy. Chętnie się zaprzyjaźnia z nowo poznanymi osobami. Chart angielski jest mało wymagający, a do szczęścia wystarczy mu sama obecność człowieka. Lubi towarzystwo dzieci i jest dla nich opiekuńczym i czułym towarzyszem.  Toleruje też inne zwierzęta.  

Whippety to psy inteligentne, które łatwo i szybko się uczą. Jednak nie lubią monotonnych ćwiczeń, dlatego trening powinien być różnorodny. Warto pomyśleć o zapisaniu szczeniaka do psiego przedszkola. Charty angielskie z pewnością nie sprawdzą się w roli stróżów. Dużo przedstawicieli tej rasy bierze udział w konkurencji posłuszeństwa czy agility. Whippet najlepiej sprawdzi się w roli wiernego towarzysza i oddanego przyjaciela rodziny. Lubi wylegiwać się na kanapie. Mając charta angielskiego w domu, warto się zakupić miękkie posłanie. Ponadto Whippet nie jest rasą wymagającą, jeśli chodzi o pielęgnację. Krótką szatę wystarczy wyczesać raz w tygodniu gumową szczotką lub rękawicą.

W XX wieku psy tej rasy brały udział w dławieniu szczurów i odnosiły sukcesy w tego typu konkursach.

Kontynuuj czytanie

snow-cold-winter-dog-fur-whiskers-1377356.jpg

Utonagan pies o wyglądzie wilka o spokojnym i towarzyskim usposobieniu

Rasa powstała pod koniec XX wieku w Wielkiej Brytanii i jest wynikiem krzyżówki 5 ras ratowniczych nieznanego pochodzenia.  Początkowo hodowlą zajmował się Edwin Harrison, który wielokrotnie określał Utonagana jako psa przypominającego swoim wyglądem wilka. 

Utonagan to dobrze umięśniony pies średniego wzrostu. Dzięki szczupłej sylwetce w dużym stopniu przypomina wilka. Psy osiągają wysokość od 66 do 73 cm w kłębie, natomiast suki są mniejsze, a ich wysokość mieści się w przedziale od 60 do 67 cm. Waga psów waha się w granicach od 25 do 50 kg. Głowa jest proporcjonalna do reszty ciała. Uszy są duże i stojące, mają trójkątny kształt. Oczy są takie same, jak u wilka, tak samo wzrok. Utonagan ma dwuwarstwową, grubą sierść. Umaszczenie również jest identycznego koloru jak u wilka- szare, srebrzysto-szare czy szaro-rude z podpalaniem.  

Utonagan to pies żwawy oraz energiczny, a także skory do zabawy. Pomimo, że wygląd rasy jest zbliżony do wilka to jednak charakter, jest w całkowitym stopniu odmienny. To energiczne psy kochające ruch i kontakt z człowiekiem.

Utonagan najlepiej odnajduje się w terenach podmiejskich i preferuje aktywne zabawy w plenerze. Ma doskonałą orientację w terenie. Z powodzeniem może również uczestniczyć w polowaniach. Rasa jest najlepszym wyborem dla osób lubiących ruch i sport. Utonagan  powinien odbywać codziennie przynajmniej półtoragodzinne spacery. Źle tolerują samotność, dlatego potrzebują bliskiego kontaktu z człowiekiem. Lubią dzieci, jednak są to silne psy, dlatego należy nadzorować ich zabawę z dziećmi. Są to również psy hałaśliwe, a ich prowadzenie wymaga umiejętnego prowadzenia. Sierść utonaganów jest łatwa w pielęgnacji. Wymaga regularnego szczotkowania, które nie powinno się odbywać częściej niż dwa razy w tygodniu. Linienie jest obfite, dlatego wtedy należy czesać sierść psa każdego dnia.

Nazwa rasy pochodzi od imienia znajdującego się w książce "Native American Mitology" Lyn Barraclough, która była jedną z pierwszych hodowców. Imię po raz pierwszy pojawiło się w opowieści Indian Chinook i można je tłumaczyć, jako "Duch wilka".

Kontynuuj czytanie

dog-france-mammal-spaniel-vertebrate-5d-424777.jpg

Sussex Spaniel   pies powstały na skutek skrzyżowania różnych ras spanieli

Nazwa tego spaniela pochodzi od miejsca jego pochodzenia, czyli angielskiego hrabstwa Sussex. Powstał, dzięki połączeniu różnych rodzajów spanieli. Wzorzec rasy został uznany od 1885 roku. Sussex spaniel to najniższy i najwolniejszy ze wszystkich odmian spanieli. Rasa jest wciąż mało znana, a swoje ciągłe istnienie zawdzięcza oddanym miłośnikom tej rasy.

 

Sussex Spaniel to pies o mocnej budowie. Idealna wysokość w kłębie wynosi od 38 do 41 cm. Waży około 23 kg. Kończyny przednie spaniela są stosunkowo krótkie. Poruszają się równolegle do osi ciała, co sprawia, że chód jest kołyszący. Czaszka ma wyraźnie zaznaczony guz potyliczny i stop. Szczęki są mocne. Oczy są duże i mają orzechową barwę. Włos jest gęsty i płasko przylegający o obfitym  podszerstku. Umaszczenie Sussex Spaniela powinno być koloru złoto-wątrobianego. Z kolei kolor ciemno-wątrobiany lub pchły jest niepożądany.

Sussex Spaniel to zdolny myśliwy i tropiciel. Jest to pies spokojny i zrównoważony, a także oddany właścicielowi. Ponadto jest przyjacielski i roztropny. Do jego zalet należy również zaliczyć umiejętność szybkiego uczenia się.

Sussex Spaniel to najspokojniejszy ze wszystkich spanieli. Jest również powolny, dlatego idealny właściciel nie powinien być osobą lubiącą pośpiech. Psy tej rasy idealnie czują się na polowaniach. Posiada cechę „głoszenia zwierzyny". Ponadto jest wyjątkowo odporny na niekorzystne warunki atmosferyczne. Uwielbia przebywanie w terenie, dlatego najlepiej będzie się czuł z właścicielem żyjącym blisko natury. Jest również czuły wobec dzieci, dzięki czemu natychmiast łapie z nimi dobry kontakt. Sussex Spaniel to nie tylko pies na polowania. Z powodzeniem może być doskonałym psem do towarzystwa. Wymaga jednak konsekwencji w prowadzeniu. Nie można go traktować surowo. Należy również dbać o dobór urozmaiconego zestawu ćwiczeń.

Sussex Spaniel jest obdarzony niesamowitym głosem, którego brzmienie można porównać do dźwięku dzwonu. Taki wniosek wysnuł autor literatury kynologicznej XIX wieku- Stonehenge. Głos Sussex Spaniela jest głęboki, a dodatkowo zmienia się w zależności od rodzaju zwierzyny, na którą pies poluje. W ten sposób myśliwy zdobywa informację o ściganej zwierzynie, a także o rodzaju tropu.

Kontynuuj czytanie

puppy-dog-mammal-black-vertebrate-labrador-retriever-48085.jpg

Staffordshire Bull Terrier  rasa powstała z połączenia Bulldogów i Terrierów

Rasa powstała w XIX wieku w Wielkiej Brytanii. W 1975 roku zarejestrowano pierwszego przedstawiciela tej rasy, natomiast obecny wzorzec pochodzi z 1987 roku. Staffiki, bo tak inaczej się je określa, są jedną z najpopularniejszych ras w Wielkiej Brytanii.

 

Staffordshire Bull Terrier jest średnim psem o muskularnej budowie. W kłębie osiąga wysokość od 35,5 do 40,5 cm w kłębie. Jego waga mieści się w przedziale od 12,7 aż do 17 kg, natomiast w przypadku psów wynosi od 11 do 15,4 kg. Charakterystyczna jest krótka kufa, która stanowi zaledwie 1/3 długości głowy i jest osadzona na muskularnej szyi. Grzbiet jest prosty, a klatka piersiowa jest głęboka. Uszy są półuniesione i mają kształt płatka róży. Na szatę składa się krótki i przylegający włos. Maść może być czarna, płowa, czerwona i pręgowana w każdym odcieniu. Niedozwolone jest czarne podpalane i czekoladowe umaszczenie.

Staffiki to psy pewne siebie oraz energiczne o silnej osobowości. Cechuje je odwaga i ciekawość świata. Przedstawiciel tej rasy jest idealnym towarzyszem, będący doskonałym psem towarzyskim. Jest przyjacielski i otwarty. Z pewnością nie nadaje się na psa stróżującego.

Staffordshire Bull Terrier jest inteligentny i pojętny. Chętnie i szybko uczy się nowych rzeczy. Bywa jednak uparty, dlatego wymaga umiejętnego szkolenia, ale też konsekwentnego prowadzenia i odpowiedniej motywacji. Naukę Staffika należy rozpocząć już od najmłodszych lat. Kluczowe znaczenie ma socjalizacja szczenięcia, szczególnie z innymi psami. Jest to rasa nie dla każdego. Właściciel powinien być nie tylko konsekwentny, ale także aktywny i dysponować odpowiednią ilością czasu. Staffordshire Bull Terriery są absorbujące i zawsze chcą być w centrum uwagi, a kiedy czują, że poświęca się im małą jej ilość, przejawiają skłonności do niszczenia rzeczy. Zaletą rasy jest to, że nadają się do życia w bloku, ale są też łatwe w pielęgnacji. Należy jednak zadbać nabycie zestawu odpowiednich akcesoriów takich jak: skórzane obroże czy smycze automatyczne. Zabawki powinny być odpowiednio twarde, ponieważ Staffiki łatwo niszczą rzeczy.

Staffik w Wielkiej Brytanii, z której pochodzi, zyskał przydomek „nanny dog”, co oznacza dosłownie-psa nianię. Wynika to z faktu, iż w kontaktach z dziećmi ma wręcz anielską cierpliwość. Nie należy jednak zaniedbywać odpowiedniego wychowania psa, a także edukacji dziecka na temat postępowania z psem.

Kontynuuj czytanie

painting-of-rhodesian-ridgeback.jpg

Rhodesian Ridgeback   pies z pręgą będący potomkiem starożytnego psa Hotentotów

Jest jedną z najstarszych ras o czym, świadczy fakt, że jego pochodzenie sięga czasów starożytnego Egiptu. Hotentoci byli rdzennymi mieszkańcami Afryki Południowej i przyjmuje się, że do Egiptu przybyli prawdopodobnie z Etiopii. Istnieją wzmianki, że towarzyszyły im psy myśliwskie z charakterystyczną pręgą na grzbiecie, co jest wyróżnikiem wyglądu Rhodesianów. Hotentoci wykorzystywali je do polowania na sfory lwów, gepardów i pawianów. Predysponowały je do tego ponadprzeciętna siła fizyczna, a także odporność na trudne warunki atmosferyczne. Obecne Rhodesiany są silniej zbudowane niż ich afrykańscy potomkowie. Niektórzy badacze dopatrują się podobizny Rhodesiana na rysunkach skalnych odnalezionych w Zimbabwe. W 1922 roku doszło do powstania pierwszego klubu rasy.

Rhodesian Ridgeback jest mocnym i muskularnym psem o wyważonych proporcjach, które sprawiają, że jego sylwetka jest proporcjonalna. Jest zwinny, a jego ruchy są pełne harmonii i elegancji. Jego chód opiera się o wydłużony i swobodny krok. Wielkość psów w kłębie mieści się od 63 do 69 cm, natomiast wzrost suk waha się w granicach od 61 do 66 cm. Wzorzec rasy zakłada, że czaszka powinna być długa z wyraźnie zaznaczonym stopem. Kufa jest głęboka i mocna. Oczy są okrągłe, mają inteligentny i żywy wyraz. Ich kolor koresponduje z umaszczeniem. Uszy są średniej wielkości i są wysoko osadzone. Charakterystyczną cechą rasy jest pręga zwana „ridge" od której pochodzi nazwa rasy. Ową pręgę tworzy pas sierści umiejscowiony na grzbiecie, który rośnie w przeciwnym do reszty ciała kierunku. Może mieć maksymalnie do 5 cm szerokości. Pręga musi być wyraźna i symetryczna, ma kształt sztyletu. Jej początek zaczyna się za łopatkami i nie może w tym miejscu przekraczać 1/3 długości pręgi. Przyjmuje kształt symetrycznej korony z dwoma symetrycznymi wicherkami. Następnie wyraźnie zwęża się w kierunku zadu i kończy na wysokości bioder. Pręga ukształtowuje się już w momencie narodzin. Jeśli już na tym etapie jest zbyt krótka to, nie wydłuży się. Brak pręgi lub jej krótka długość jest wyraźną wadą.

Rhodesian Ridgeback to silny i pewny siebie pies. Doskonale sprawdza się zarówno w roli stróża, jak i sportowca. Aktywność, wytrzymałość, a także uważność i niezależność to jego najbardziej charakterystyczne cechy charakteru.

Rhodesian Ridgeback jest inteligentnym psem, który łatwo przyswaja nową wiedzę. Podczas jego szkolenia nie należy jednak wymagać od niego całkowitego posłuszeństwa, ponieważ przedstawiciele tej rasy są niezależni i lubią mieć własne zdanie. Wychowanie należy rozpocząć już w okresie szczenięcym. Wówczas należy zadbać o socjalizację psa z innymi zwierzętami, ludźmi i różnymi sytuacjami. Rasa nie nadaje się dla początkujących właścicieli. To najlepszy wybór dla doświadczonych posiadaczy psów, ale też osób prowadzących aktywny tryb życia. Rhodesiany doskonale nadają się do uprawiania psich sportów. Są zrównoważone i nieufne wobec obcych, co predysponuje je do pełnienia funkcji stróża. Ich cechą jest również cierpliwość, dlatego dobrze odnajdują się z dziećmi. Akceptują również inne zwierzęta domowe. Pielęgnacja tej rasy nie jest wymagająca. Regularne szczotkowanie to podstawa. Rhodesiany linieją dwa razy w roku. W tym okresie zaleca się ich codzienne szczotkowanie. Najlepiej wybrać w tym celu gumowe szczotki lub te, które są wykonane z twardego włosia. 

Wiele psów tej rasy ma czarny język. Wśród samych Ridgebacków wyróżnia się dwie rasy: Ridgeback rodezyjski, a także rzadziej spotykany Thai Ridgeback (tajski ridgeback).

Kontynuuj czytanie

Oto pupil / Ostatnio dodane

Zobacz więcej